Werken met exceptions

Kennisclip inleiding

Een methode is, in essentie, een stappenplan. Een stappenplan kan niet altijd rekening houden met elke mogelijke situatie. Soms treden er uitzonderlijke situaties op waarin het plan niet meer gevolgd kan worden. Het programmeerconcept dat overeenstemt met zo'n "uitzonderlijke situatie" is de exception (Engels voor "uitzondering").

Een uitzonderlijke situatie kan niet altijd verholpen worden door het stappenplan uit te breiden. Code die een deling implementeert kan bijvoorbeeld gewoonweg niet verder als je ze gebruikt om door het getal 0 te delen. Een methode als File.ReadAllLines kan zelf niet weten wat ze moet doen als de file die je wil lezen niet bestaat: moet er gebruik gemaakt worden van default data, moet de gebruiker gevraagd worden om de file eerst in te vullen,...? Er is geen eenduidig antwoord. Het hangt af van de context waarin de methode gebruikt wordt. Dat wil zeggen: de code die, rechtstreeks of onrechtstreeks, de code heeft opgeroepen waarin de uitzonderlijke situatie is opgetreden.

Exceptions staan toe de verantwoordelijkheid voor het afhandelen van deze uitzonderlijke situatie, dus de exception, te verschuiven naar de context. Zonder het mechanisme te geven, schetst onderstaande code een mogelijke probleemsituatie en mogelijke oplossingen:

public void StartProgrammaOp() {
  // dit kan fout lopen
  string[] config = File.ReadAllLines(@"C:\configuratiebestand.txt");
  // StartProgrammaOp weet wat er moet gebeuren als config niet juist is uitgelezen
  // OPTIE 1, misschien is dit wat je wil
  Console.WriteLine("Je hebt geen configuratiebestand. Gelieve het in te vullen en dit programma opnieuw op te starten.");
  // -1 betekent "iets is misgelopen"
  Environment.Exit(-1);
  // OPTIE 2, misschien is dit wat je wil
  config = ["debug mode","colorblind mode"];
  File.WriteAllLines(@"C:\configuratiebestand.txt",config);
}

Misschien is optie 1 beter voor jouw programma, misschien is optie 2 beter voor jouw programma. De auteur van File.ReadAllLines kan dat niet voorspellen en kan dus zelf het probleem niet afhandelen. Het probleem moet afgehandeld worden in StartProgrammaOp.

Code zonder exception handling

Kennisclip onafgehandelde exceptions

Je zal zelf waarschijnlijk al exceptions zijn tegengekomen in je console programma's. Wanneer je je programma gewoon uitvoert en er plots een hele hoop tekst verschijnt (met ondere andere het woord Exception in), gevolgd door het prompt afsluiten ervan, dan heb je een exception gegenereerd die je niet hebt afgehandeld.

Vooral het eerste zinnetje van zo'n exception is vaak verhelderend. Hier wordt duidelijk aangegeven dat de gezochte file niet bestaat.

Indien je aan het debuggen bent en je krijgt een exception dan zal deze anders getoond worden, maar het gaat wel degelijk om dezelfde fout:

Try en Catch

Kennisclip try en catch

Het mechanisme om exceptions af te handelen in C# bestaat uit 2 delen:

Een try blok: dit is de context waarin een mogelijke exception verwacht wordt
Een of meerdere catch-blokken: dit blok zal exceptions die in het bijhorende try-block voorkomen afhandelen. Met andere woorden: in dit blok staat de code die de uitzondering zo goed mogelijk zal verhelpen.

De syntax is als volgt:

try
{
    // context waarin exception mogelijk kan optreden
}
// hieronder zal niet altijd letterlijk Exception staan
// meestal gaat het om specifieke types Exceptions
catch (Exception e)
{
    // code om het probleem zo goed mogelijk af te handelen
}

Merk op dat het catch-blok meteen na het try-blok komt, vergelijkbaar met hoe een else-blok meteen na een if-blok komt.

Als methode A (zonder geschikt catch-blok) methode B oproept en B een exception genereert, moeten we kijken naar de bredere context waarin B is opgeroepen. Dat kan een methode C zijn die A heeft opgeroepen. Een foutmelding zoals in de figuren hoger op deze pagina zie je als er geen context bestaat waarin de exception goed wordt afgehandeld.

Vergelijk deze situatie met een hiërarchisch georganiseerde werkvloer. Veronderstel dat er drie niveaus zijn:

een directeur
een departementsmanager
een bediende

Wat als de bediende tijdens zijn werkdag een belangrijke fout in de boekhouding ontdekt, die hij zelf niet mag rechtzetten? Dan meldt hij dat aan zijn manager. Misschien kan de manager de fout rechtzetten als het gaat om iets dat met zijn eigen departement te maken heeft. Misschien ook niet. Dan moet hij de fout melden aan de directeur, die dan moet beslissen wat er mee moet gebeuren. Als dat niet lukt, kan het bedrijf zware schade oplopen of failliet gaan.

Vervang de directeur door methode C (bijvoorbeeld Main), de departementsmanager door methode A (een methode die wordt opgeroepen van uit methode C) en de bediende door methode B. Dan krijg je het mechanisme achter exceptions.

try catch voorbeeld

Voorbeeld try catch

In volgend stukje code kunnen uitzonderingen optreden:

string input = Console.ReadLine();
int converted = Convert.ToInt32(input)

Een FormatException zal optreden wanneer de gebruiker tekst invoert of wanneer een komma-getal wordt ingevoegd. De conversie verwacht dit niet. Convert.ToInt32() kan enkel werken met gehele getallen.

We tonen nu hoe we dit met exception handling kunnen opvangen:

string input = Console.ReadLine();
try
{
    int converted = Convert.ToInt32(input);
}
catch (Exception e)
{
    Console.WriteLine("Verkeerde invoer!");
}

Indien er nu een uitzondering optreedt dan zal de tekst “Verkeerde invoer” getoond worden. Vervolgens gaat het programma verder met de code die mogelijk na het catch-blok staat. Merk ook op dat we het try-blok zo klein mogelijk gemaakt hebben door het enkel rond de conversiestap te zetten. Het is een goede gewoonte de context waarin een exception kan optreden zo nauwkeurig mogelijk af te bakenen. Maak je try-blokken zo klein als nodig is het gewenste gedrag uit je programma te krijgen, maar niet kleiner.

Meerdere `catch`-blokken

Kennisclip soorten exceptions

Exception is een klasse van het .NET framework. Er zijn van deze ouderklasse meerdere exception-klassen afgeleid die een specifieke probleemsituatie beschrijven. Enkele veelvoorkomende zijn:

Klasse

Omschrijving

Exception

Basisklasse. Erg breed, dus je gebruikt beter specifiekere exception klassen in je catch blokken.

SystemException

Ouderklasse van ingebouwde exceptions. Erg breed, dus je gebruikt beter specifiekere exception klassen in je catch blokken.

IndexOutOfRangeException

De index is te groot of te klein voor de benadering van een array.

NullReferenceException

Benadering van een niet-geïnitialiseerd object. Deze zie je bijvoorbeeld als je een objectmethode oproept van een variabele met waarde null.

ApplicationException

Een ouderklasse voor exceptions die je zelf definieert en die een specifiek soort probleem in jouw applicatie aangeven.

Je kan in het catch blok aangeven welke soort exceptions je wil vangen in dat blok. In het voorbeeld hiervoor stond:

catch (Exception e)
{
}

Hiermee vangen we dus alle Exceptions op, daar alle Exceptions van de klasse Exception afgeleid zijn en dus ook zelf een Exception zijn. Dit is een vorm van polymorfisme: één type data kan meerdere concrete vormen aannemen.

We kunnen nu echter ook specifieke exceptions opvangen. Wanneer je meerdere catch-blokken hebt, wordt het eerste eerst toegepast indien mogelijk. Daarom moet je eerst catch-blokken voor specifiekere exceptions voor blokken voor algemenere exceptions plaatsen. Stel bijvoorbeeld dat we weten dat de FormatException kan voorkomen en we willen daar iets mee doen. Volgende code toont hoe dit kan:

try
{
    //...
}
catch (FormatException e)
{
    Console.WriteLine("Verkeerd invoerformaat");
}
catch (Exception e)
{
    Console.WriteLine("Exception opgetreden");
    // hier kunnen we waarschijnlijk niet meer veel aan de fout doen
    // eventueel kunnen we ze wel naar een log schrijven, maar oplossen zal niet gaan
}

Indien een FormatException optreedt dan zal het eerste catch-blok uitgevoerd worden, anders het tweede. Het tweede blok zal niet uitgevoerd worden indien een FormatException optreedt.

Welke exceptions worden gegooid?

De MSDN bibliotheek is de manier om te weten te komen welke exceptions een methode mogelijk kan gooien. Gaan we bijvoorbeeld naar de pagina van de ReadAllLines methode van de File klasse, dan zien we onder "Exceptions" een aantal scenario's waarin het kan foutlopen en hoe deze gesignaleerd worden.

De stack (trace)

Kennisclip stack (trace)

Herinner je uit het hoofdstuk rond geheugenbeheer dat elke methode-oproep data op de stack plaatst, het "snelle programmageheugen". Dus als methode A methode B oproept en methode B roept methode C op, krijg je een stack die er als volgt uitziet:

informatie over methode C

informatie over methode B

informatie over methode A

Hier is een belangrijke link met exceptions: de methodes die op een gegeven moment op stack worden opgevolgd, vormen de context waarin een exception kan optreden. Als er een exception optreedt in C is het aan B om die af te handelen. Lukt dat niet, dan is het aan A. Wanneer er een exception optreedt, krijg je een gedeeltelijke weergave van de stack te zien. Deze weergave heet de stack trace. Ze is een erg nuttig hulpmiddel als je probeert op te sporen waar een exception precies vandaan komt.

Werken met de exception parameter

Kennisclip exception parameter

De Exceptions die worden ‘gegooid’ door het programma zijn objecten van de Exception-klasse. Deze klasse bevat standaard een aantal interessante properties en methoden, die je kan oproepen in je code.

Bovenaan de declaratie van het catch-blok geef je aan hoe het exception object in het blok zal heten. Je kent de exception dus toe aan een variabele. In de vorige voorbeelden was dit altijd e .

Omdat alle exception van Exception afgeleid zijn bevatten ze allemaal minstens:

Element

Omschrijving

Message

Foutmelding in relatief eenvoudige taal

StackTrace

De weergave van de stack die je vertelt hoe de exception is ontstaan.

TargetSite

Methode die de exception heeft gegenereerd. Dit is de onmiddellijke context waarin de exception is opgetreden. Ze staat ook bovenaan de strack trace.

ToString()

Geeft het type van de exception, Message en StackTrace terug als string.

We kunnen via deze parameter meer informatie uit de opgeworpen uitzondering uitlezen en bijvoorbeeld aan de gebruiker tonen:

catch (Exception e)
{
    Console.WriteLine("Exception opgetreden");
    Console.WriteLine($"Message: {e.Message}");
    Console.WriteLine($"Targetsite: {e.TargetSite}");
    Console.WriteLine($"StackTrace: {e.StackTrace}");
}

Opgelet: vanuit security standpunt is het zelden aangeraden om Exception informatie zomaar naar de gebruiker te sturen. Mogelijk bevat de informatie gevoelige informatie en zou deze door kwaadwillige gebruikers kunnen misbruikt worden!

Finally

Sommige zaken moeten sowieso gebeuren in je programma, of er nu een fout is opgetreden of niet. Een voorbeeld: je opent een databaseverbinding via C# om zo bepaalde data uit de database te lezen. Het blijkt dat de uitgevoerde query geen resultaat oplevert. Dit leidt tot een exception, omdat je programma verwacht dat de opgevraagde data aanwezig is in het systeem. Of deze fout zich nu voordoet of niet, achteraf moet de databaseconnectie gesloten worden.

Dit kan met het woordje finally. finally duidt een block aan dat sowieso wordt uitgevoerd. Als er geen exception is opgetreden, wordt dit block uitgevoerd na het try block. Als er wel een is opgetreden, na het catch block.

Volgend voorbeeld toont dit aan. Probeer het uit op je eigen machine:

try {
    // probeer met en zonder deze regel in commentaar
    throw new Exception("Boo!");
}
catch (Exception e) {
    System.Console.WriteLine("Hooray!");
}
finally {
    System.Console.WriteLine("Phew!");
}

Een finally block voert bijna altijd uit. De enige situatie waarin het niet uitvoert, is als je programma stopt terwijl de try of bijbehorende catch nog niet volledig is afgewerkt. Dit kan bijvoorbeeld zijn omwille van een oproep van de methode Environment.Exit of omdat je catch block zelf een exception oplevert die niet wordt afgehandeld en die zo ernstig is dat het controlemechanisme van C# in de war raakt.

Het is moeilijk op voorhand duidelijk te maken welke exceptions ernstig genoeg zijn om het controlemechanisme van C# in de war te brengen. Volgens de officiële documentatie is het in de meeste situaties ook niet erg belangrijk wat je programma doet nadat het gecrasht is.

"Maar de code hierboven werkt ook zonder finally!" In dit geval wel. Maar finally is "krachtiger" dan code die gewoon achter alle catch blokken staat. finally voert altijd uit, tenzij het programma volledig afsluit. Zelfs na een return of na een handler op hoger niveau.

PreviousH16: Exception handling NextZelf uitzonderingen maken

Last updated 3 years ago