Het woord "interface" heeft meerdere betekenissen:
de totale verzameling methodes en properties van een bepaalde klasse
hierin wordt soms onderscheid gemaakt tussen de publieke interface en de totale interface
een language construct dat toestaat vast te leggen dat bepaalde methodes of properties deel uitmaken van de publieke interface in de eerste zin van het woord
Je moet beide betekenissen begrijpen. De eerste is meer een abstract concept, de tweede kan je programmeren in C# en staat toe nog meer polymorfisme toe te passen.
Deze pagina heeft niet echt iets te maken met "grafische user interface". Ook daar wil "interface" zeggen "wat je kan gebruiken", maar verder is er geen verband.
Een interface als language construct is een garantie dat bepaalde methodes en properties geïmplementeerd zijn door een bepaalde klasse. Dit vertelt ons niets over hoe deze methodes en properties geïmplementeerd zijn.
Volgende code toont hoe we een interface implementeren voor data die we naar een CSV-file willen kunnen wegschrijven en die we terug willen kunnen uitlezen.
Enkele opmerkingen:
Het woord class
wordt niet gebruikt, in de plaats daarvan gebruiken we interface
.
Het is een vrij algemene afspraak om interfaces met een I
te laten starten in hun naamgeving
Methoden en properties gaan niet vooraf van public
: interfaces zijn van nature net publiek, dus alle methoden en properties van de interface zijn dat bijgevolg ook.
Er wordt geen code/implementatie gegeven: iedere methode eindigt ogenblikkelijk met een puntkomma.
Als we deze interface nu koppelen aan een klasse, moeten we deze methodes implementeren.
Een interface is een beschrijving hoe een component een andere component kan gebruiken, zonder te zeggen hoe dit moet gebeuren. De interface is met andere woorden 100% scheiding tussen de methode/Property-signatuur en de eigenlijke implementatie ervan.
Dit lijkt wel heel erg op een afgewaterde abstracte klasse? Ja, maar er zijn goede redenen om interfaces te gebruiken. De simpelste: je mag maar van één klasse erven, maar je mag zo veel interfaces implementeren als je wil. Als je wil weten waarom, zie hier. De uitleg gaat over Java maar kan rechtstreeks toegepast worden op C#.
Je kan geen constructor declareren
Je kan geen access specificeren (public
, protected
, etc): alles is public
Een interface kan niet overerven van een klasse, wel van een andere interface. In dat geval moet een implementatie de velden en properties van de ouderinterface en de kindinterface voorzien.
Je hoeft geen override
te schrijven wanneer je een methode of property implementeert.
Volgende code toont hoe we kunnen aangeven dat een klasse Student
serialisatie van en naar CSV voorziet:
Een nuttige toepassing van deze interface zou een data dump kunnen zijn. Als we een lijst bijhouden van alle ICSVSerializable
objecten, kunnen we deze in één beweging exporteren. De code die deze export uitvoert mag dezelfde zijn voor allerlei verschillende soorten data: studenten, huisdieren, voedingsproducten,... Maakt niet uit!
Het is toegelaten meerdere interfaces te implementeren. Volgende code staat toe een Student
op te slaan op schijf door hem te serialiseren als CSV of XML, naargelang je voorkeur.
Je kan je hier terecht afvragen of we interfaces wel nodig hebben, aangezien we abstractie en polymorfisme ook kunnen bereiken met behulp van (al dan niet abstracte) klassen. Maar er zijn goede redenen voor het bestaan van interfaces:
Om technische redenen kan een klasse maar één ouderklasse hebben. Een klasse kan wel om het even welk aantal interfaces implementeren. Er zijn weliswaar talen waarin je meerdere ouderklassen kan hebben, maar daarin is een object altijd "iets meer" ouderklasse 1 dan ouderklasse 2 en dat kan heel onoverzichtelijk worden.
Er is een betekenisverschil: een kindklasse is een specifieker type van de ouderklasse. Een klasse die een interface implementeert kan gewoon bepaalde zaken. Dit is een beetje een kwestie van interpretatie, maar als vuistregel leidt dit tot betere ontwerpen dan lukraak gebruik van overerving.
Er is een praktisch verschil: bij overerving wil je veel overnemen van de ouderklasse, want zo bespaar je code. Interfaces wil je juist beperkt houden: je moet elk van je interfaces volledig implementeren.
Deze puntjes samen leiden ook tot een tweede vuistregel voor het gebruik van interfaces: kan je wel (veel) code besparen met overerving? Bijvoorbeeld bij ToCsv
zal de methode voor elk object verschillen en win je dus niets met een ouderklasse tegenover een interface, terwijl je wel zorgt dat je geen andere ouderklasse meer kan hebben.