Stel, je hebt volgende klasse:
Je maakt even later twee kassa's aan met de nodige informatie:
Even later wordt besloten dat beide kassa's moeten samengevoegd worden tot een gloednieuwe kassa voor beide verdiepingen samen. Bedoeling is dat het totale geld in beide kassa's opgeteld in de nieuwe kassa moet gezet worden. Het bouwjaar van de nieuwe kassa moet het bouwjaar van de oudste van de 2 originele kassa's zijn: Je zou willen schrijven:
Uiteraard heeft C# geen flauw benul hoe de + operator moet toegepast worden op objecten van klassen die je zelf geschreven hebt.
Je kan in een klasse bestaande operators (+
,-
,*
, etc.) overloaden, wat wil zeggen: aan C# vertellen hoe deze operator moet toegepast worden wanneer je die nodig hebt voor instanties van de klasse.
Stel dat je de + wilt overloaden in je klasse dan voeg je volgende methode toe:
Laten we deze syntax even bekijken:
Operator overloading methoden zijn altijd static
.
Het returntype is idealiter het type van de klasse zelf (logisch: twee kassa's optellen geeft een nieuwe kassa)
operator+
geeft aan welke operator je wenst te overloaden. Zie verderop met een link naar alle operators die je kan overloaden.
Indien je een operator hebt met twee operands (zoals de +) dan vereist de methode ook twee argumenten, van het type van de klasse zelf: dit zijn de twee elementen (operanden) die je wenst op te tellen via de operator.
Bekijk deze lijst om te zien welke operators je allemaal kan overloaden. Tip: het zijn er veel!
Vervolgens moeten we nu beschrijven hoe de operator moet werken. Finaal zal de methode een nieuw object moeten teruggeven waarin het resultaat van de operatie zit.
In het voorbeeld dat we maken willen we dus het volgende:
Zoals je ziet maken we dus een nieuw object resultaat
waarin we de som van de twee meegegeven kassa's hun totalen plaatsen, alsook het bouwjaar van de oudste van de 2 kassa's.
Wanneer je methoden, constructors of properties schrijft waar exact 1 expressie (1 lijn code die een resultaat teruggeeft) nodig is dan kan je gebruik maken van de expression bodied member syntax (EBM). Deze is van de vorm:
Dankzij EBM kan je veel kortere code schrijven.
We tonen telkens een voorbeeld hoe deze origineel is en hoe deze naar EBM syntax kan omgezet worden.
Origineel:
Met EBM:
Nog een voorbeeld, nu met een return. Merk op dat we return niet moeten schrijven:
Met EBM:
Ook constructors die maar 1 expressie bevatten kunnen korter nu. Origineel:
Met EBM:
Properties worden een een soort blend tussen full en autoproperties. Originele full property:
Met EBM:
Bij read-only properies hoeft het get
keyword zelfs niet meer getypt te worden bij EBM.
Origineel:
Met EBM: