We zullen nu enkele basisconcepten van klassen en objecten toelichten aan de hand van praktische voorbeelden.
Stel dat we een klasse willen maken die ons toelaat om objecten te maken die verschillende mensen voorstellen. We willen aan iedere mens kunnen vragen waar deze woont en die zal dat dan op het scherm tonen.
We maken een nieuwe klasse Human
en maken een methode Speak
die iets op het scherm zet:
We zien twee nieuwe aspecten:
Het keyword static
komt bij een klasse niet aan te pas (of toch minder zoals we later zullen zien)
Voor de methode plaatsen we public
: dit leggen we zo meteen uit
Je kan nu elders objecten aanmaken en ieder object z'n methode Speak
aanroepen:
Er zal 2x Ik ben een mens!
op het scherm verschijnen. Waarbij telkens ieder object (joske
en alfons
) zelf verantwoordelijk ervoor waren dat dit gebeurde.
De access modifier geeft aan hoe zichtbaar een bepaalde deel van de klasse is. Wanneer je niet wilt dat "van buitenuit" (bv objecten van je klasse in de Main
) een bepaalde methode kan aangeroepen worden, dan dien je deze als private
in te stellen. Wil je dit net wel dat moet je er expliciet public
voor zetten.
Test in de voorgaande klasse eens wat gebeurt wanneer je public
vervangt door private
voor de methode. Inderdaad, je zal de methode Speak
niet meer op de objecten kunnen aanroepen.
Test volgende klasse eens, kan je de methode TellSecret
vanuit de Main op joske
aanroepen?
Je kan klassen, methodes,... ook noteren zonder public
of private
maar er is een betekenisverschil. Wij verwachten dat je altijd expliciet noteert wat je verwacht.
Waarom zou je bepaalde zaken private
maken?
Stel dat we in de klasse extra (hulp)methoden willen gebruiken die enkel intern nodig zijn, dan doen we dit. Volgende voorbeeld toont hoe we in de methode Speak
de private methode TellSecret
gebruiken:
Als we nu elders een object laten praten als volgt:
Dan zal de uitvoer worden:
We maken onze klasse wat groter, we willen dat een object een leeftijd heeft die we kunnen verhogen via een methode CelebrateBirthday
(we hebben de methode TellSecret
even weggelaten):
Hier zien we een pak details de onze aandacht vereisen:
Ook variabelen zoals int age
mogen een access modifier krijgen in een klasse. Variabelen als deze zetten we altijd op private
(tenzij we in de les iets aan het demonstreren zijn).
Ook al is age
private
, alle methoden in de klasse kunnen hier aan. Het is enkel langs buiten dat bijvoorbeeld volgende code niet zal werken rachid.age = 34;
We kunnen iedere variabele een beginwaarde geven.
Ieder object zal z'n eigen leeftijd hebben
Die laatste opmerking is een kernconcept van OOP: ieder object heeft z'n eigen interne staat die kan aangepast worden individueel van de andere objecten van hetzelfde type.
We zullen dit testen in volgende voorbeeld waarin we 2 objecten maken en enkel 1 ervan laten verjaren. Kijk wat er gebeurt:
Als je deze code zou uitvoeren zal je zien dat de leeftijd van Elvis verhoogt en niet die van Bono wanneer we CelebrateBirthday
aanroepen. Zoals het hoort!